" Sana bir sır vermemi ister misin ? Ömür uçsuz bucaksız ovada uzayıp giden günün, yarınına koşması gibi kovalıyor takvimleri. Fazla zamanımız yok . Yolculuğumuz ise yeni başlıyor. "
" Bu yolculukta kendini bulacaksın. Çünkü biz hep benzer durumları yaşarken bunun sadece bizim başımıza gelen bir felaket hali olduğunu sanırız. Büyük yanılgı! Oysa çoğumuzun hikayesi de acıları da benzer. O yüzden bu kitapta kendini bulacaksın " diyor Seda Eroğlu ilk sayfalarda. Sebepler farklı olsa da hepimizin çektiği acılar ve hissedilenler birbirine benzer. Kimi az hisseder kimi çok, fakat hepimiz hissederiz...
Yazarın kaleminden heceler damlarken anlamlarının ötesine geçerek kitapta şekil almışlar. Okurken yalnızca hissetmiyor yaşıyorsunuz da. Kah kendiniz kah yakınınız yerine koyuyorsunuz yaşayan ve yaşananları. Bir kitapta beklenenin çok çok ötesini bulmak ne demektir bilir misiniz ?? İşte ben İyiler Kaybetmez Kaybedilir de beklentimin çok ötesine çıkan bir kitap buldum.
Okumaya başlayınca ilk sayfasından beni esir alan kelimenin dansı, şiirsel bir büyü ile elimden bırakmama engel oldu. Hele son sayfalarda öyle bir bamtelime dokundu ki yüreğimin acısını kelimelerde buldum. Aynı olmasa da yaşananlar, acılar benzerdi. Sonu da aynı olmasın diye düşünürken , insanın bir başkasının acısına üzülürken bile kendisini ön planda tutup benim için de böyle olmasın dediğini fark ettim. Ne kadar empati sahibi sosyal bir canlı olsak da aslında ne kadar yalnız olduğumuz bir kere daha kanatırcasına beynime yerleşti.
Okuduğum , okudukça düşündüğüm , düşündükçe hissettiğim ve hissettiklerimi tekrar okuduğum bir kitap oldu İyiler Kaybetmez Kaybedilir.
"İnsan ayakta değil, Hayatta kalır. Çokça düşer, tekrar kalkar; üzülür, ağlar, tekrar güler. . . En sonunda hep güzel günler umut eder. Çünkü umut etmek, insanı hayatta tutan en büyük eylemdir. "
Kitabın Adı : İyiler Kaybetmez KaybedilirYazar : Seda Eroğlu
Yayınevi : Destek Yayınevi
Sayfa Sayısı :136
Önce olmaz dediklerin olur.
Sonra gitmez dediklerin gider.
En son da ölmeye korktukların ölür.
Sanki her acın bir öncekine nispet eder. Her biri omuzlarındaki yerini aldığında
Ne zaman pes edeceğini merak eden bir düşmandan farksızdırlar.
Bu; hayatın, gücünü sınama şeklidir.
Güzel bir konu ve dogru iyiler kaybedilir. Sadece minik bir konuda elestirim olacak izninle. Kitap kapagi da kullanilan resim yillardir pinterestte olan bir resim. Daha orjinal bir sey düsünebilirlerdi 😉
YanıtlaSilhiç duymadığım bir dolu yeni yazar var böyle ya. iyimiş bak bu da :)
YanıtlaSil