Bırakma Ellerimi , Ayşegül Çiçekoğlu'nun yazdığı ilk kitabı. Yazarın ilk kitabı şimdi tekrar basıma girdi ve ben bu yeni baskıyı okudum. Eski baskı nasıldı ya da içinde değişikliklere gidildi mi bilemiyorum. Fakat söyleyebilirim ki yazarın okuduğum ilk kitabı ve ben çok çok başarılı buldum.
Birçok okuduğum romantik kitaplar gibi kitabı sadece hoşça vakit geçireceğim, gülümseyeceğim pembik bir kitap zannettim okumaya başlamadan önce. Fakat kitap beklentimin çok çok üzerinde çıktı. Yazarın birçok kitabı olsa da bu ilk kitabı idi ve birçok ilk kitapta olduğu gibi eksiklikler olabilir demiştim. Fakat tam aksine kitabı çok profesyonel buldum. Ayşegül Hanım'ın kalemine vuruldum ve bundan sonra sürekli okuyacağım bir kitap oldu.
Kitapta aşk, acı , hayal kırıklığı, umut, aldatılma, körü körüne bağlanma, güven ve yaşama tekrar tutunma gibi duygular anlatılmış. Yazar her bir duyguyu başarı ile anlatmış. O kadar ki okurken karakterler gözünüzün önünde canlanıyor ve bazen yakalarından tutup sarsmak, kendine gel bu kadar da olmaz demek istiyorsunuz.
Romantik temelli bir kitap olsa da içerisinde birçok alt mesaj da barındırıyor kitap. Toplumsal bazı yanlış inanışlar ve sorunlar da diyebiliriz bunlara. Her ne kadar olur mu öyle şey modern bir toplum olduk , bu devirde de olur mu denilse de maalesef oluyor böyle şeyler. Neler derseniz biraz konudan bahsederken bu sorunlardan da bahsedeceğim.
" Mantığında, duygularında 'Evet ' ise peşinden gitmelisin. Ama ' Hayır 'cevabını veriyorsan o zaman onu tamamen hayatından çıkarmalısın. Belkiler senin için zaman kaybından başka bir şey değildir. Ve zaman beklemez akıp gider. ''
Elif.... 23 yaşında gencecik bir genç kız. Mesleği elinde , çalışıyor. İlk aşkı ilk göz ağrısı, çocukluk arkadaşı Toprak ile 2 yıldır evlidir. Birbirlerini on yıldır tanıyan ve birbirlerinin her şeyi olan iki gencin aşkı evlilik ile noktalanmıştır. Elif her şeyin yolunda gittiğini zannederken Toprak bu evlilikte boğulduğunu söyler ve Elif'i terk eder. Şok olan Elif , Toprak'ın kendisinden vazgeçemeyeceğini düşünüp onu beklese de eline geçen tek şey mahkeme celbi olur.
Bu noktada Elif'e çok kızdım. Toprak'a kızmadın mı derseniz onu bir kaşık suda boğabilirim. Fakat Elif... Tamam ilk aşkın, tamam acı çekiyorsun anladım da bu kadar senin gururunla oynayan, hiç bir açıklama bile yapmadan terk eden birisi için bu kadar acı çekip onu beklemek , bir ısılığı ile tekrar peşine düşecek hale gelmek olur mu.... Bu şekilde davranan birisine tekrar güvenile bilir mi????
Bulunduğu şehirde iyi olamayacağını ve kendini toparlayamayacağını anlayan Elif İstanbul'a taşınır ve orada kendisine yeni bir iş bulur. Bu şehirde yaraları sarılacak, umut , güven ve aşkı bulacaktır....
Türk filmi tadında bazen kızıp bazen gülümsediğim , içimi sıcak duygularla dolduran bir kitap okudum. Elif ve toprağın yaptığı gibi bu kadar erken yaşta evlenmek yanlıştı belki de... Ya da birbirlerinden başka kimseleri tanımamış iki insan birbirinden bir süre sonra sıkılabilir mi? Bu sadece Toprak'ın karakterine mi özgü?? Dul olan gencecik bir kıza asılmak ve ona iftira atmak doğru bir davranış mı??? Günümüz toplumunda hala böyle insanlar var mı??? Seni bırakan birisinin arkasından ona saplanıp kalmak doğru mu? Seni bir defa terk eden tekrar terk etmez mi?? Kendi kendime bir çok soru sordum kitabı okurken. Hem eğlendim hem de düşündüm okuma sürecinde. Sonuç olarak ise kitaplığım harika bir kitap kazanmış ben de harika bir yazarla tanışmış oldum.
Tavsiye ederim , okuyunuz, okutunuz ...
Kitabın Adı :Bırakma Ellerimi
Yazar : Ayşegül Çiçekoğlu
Yayınevi :Müptela Yayınevi
Sayfa Sayısı :521
“Koltukta oturmuş, biraz önce sevdiğim adamın söylediği kelimeleri doğru anlayıp anlamadığımı düşünüyordum. Karşımda gözünü kırpmadan bana bakıyordu. O gözlerde hiçbir duygu yakalayamadım. Biraz acıma vardı belki ama sevgi hiç yoktu. Bu bir rüya olmalıydı. Evet, biraz sonra uyanacak ve oh çok şükür rüyaymış diyecektim. Çünkü bu, rüyadan başka bir şey olamazdı. Böyle şeyler ancak rüyalarımızda başımıza gelebilirdi. Gerçek hayatta bunun olması mümkün değildi. Üstelik biz daha yeni evliydik. İki yıllık evlilik yeni sayılırdı, değil mi?” Romanlarda okudukları mutlu sonlara, kendi hikâyesinde yer olmadığını anladıklarında henüz iki yıllık evliydi Toprak ile Elif; Toprak şimdiyse, gitmek istiyordu. Elif’i ardında bırakıp giderken gerçekten mutlu olabilecek miydi, bilmiyordu. Bildiği tek şey, artık Elif ile de mutlu olamadığıydı. Elif, birlikte büyüdüğü ilk aşkı ile evlenip mutluluğu yakaladığına inanarak yanılmış mıydı? Toprak'ın gitmesiyle ailesini, işini, arkadaşlarını bırakarak hiç bilmediği başka bir şehirde onu unutmaya çalışacaktı. Bırakılan elleri bir başkası tarafından tutulduğunda gerçek aşkı bulacak, hayatına giren yeni Toprak ile ilkinin acılarını silebilecek miydi? Yoksa ilki gibi, o da bir yanılgı mı olacaktı? Bırakma Ellerimi; umudun, güvenin ve yeniden sevmenin hikâyesi…
merhhaba blogumu yeni açtım bende beklerım :)
YanıtlaSil