Öldüm Çık - Perihan Gün || Kitap Yorumu

" İnsanın kendine üzülmesi her şeyden daha vahim bir şeymiş. Başımı öne çevirip asansöre bindiğimde dolu gözlerimle aynaya bakarken, gözyaşlarım akmasın diye başımı yukarı kaldırdığımda öğrendim. "

Perihan Gül 'ün kaleminden Öldüm Çık, Koridor Yayınlarının son çıkan kitaplarından. Kitabın ismi onu okumak istemem için en büyük sebep oldu. Ne konuyu araştırdım ne de yazar kimmiş baktım. Kitabın ismini duyduğum an ben kendine çekti ve okudum ...

Gerçek olaylardan esinlenerek yazıldığını okuduğum zaman kitap benim için daha önemli oldu. Gerçek olaylar ve onlardan beslenen kurgular her zaman ilgimi çekmiştir. Eminim aranızda benim gibi düşünenler vardır. Çünkü kurgu bir yere kadar...





Kuzeninin dövülerek ağır yaralanması ve ölmesi ile başlıyor kitap. Bu olay toplumsal olarak büyük bir yaramız. Gerçek hayatta da yazarın kuzeni , platonik olarak ona aşık birisi tarafından öldürülmüş. Acı, tarif edilemez isyanlar, sessiz feryatlar yazarın kalemi ile can buluyor. Hissettiği acı ve veremediği tepkiler okuyucuya kalemi aracılığı ile yansıtılıyor. Yazar kaçışı alkolde buluyor. Herkesin tepkisi ve acıyı yaşama biçimi farklıdır.

Bu olaydan sonra bulunduğu ortamdan uzaklaşmak isteyen Perihan iş ve şehir değişikliğine gider ki bu noktada da farklı bir olay ile yüzleşmek zorunda kalır...

Sosyal medyanın ve akıllı telefonların yaşamımızda çok fazla yer kapladığı günümüzde arkadaşlıklar da sanallaştı. Yüzünü görmediğimiz , sesini duymadığınız insanlar ile haberleşiyor, dertleşiyoruz. Her ne kadar bunun tehlikeleri hakkında bas bas bağırsa da , bu uyarıları önemsemeyen bir grup da var. Aman ne olacak ki ??? diyen !!!

Perihan Gün de kitabında bize bu olumsuzlukları kurgulaştırarak anlamış. Bu olumsuzluklardan çevremde denk gelen, birebir tanık olduğum olaylar da oldu. Bu büyülü dünyanın aslında göründüğü gibi olmadığını fark ederek içerinde olursak kendimizi bir nebze korumuş oluruz.

Perihan Gün 'de kitabında bir yerde sosyal medya fenomeni olduğunu belirtmiş. Bu noktaya kadar yazarı araştırmayan ben bu noktada merakımı yenik düşüp araştırdım. Twitter ve instagramda takipçi sayısı fazla imiş kendisinin. Ben kendisinden bu kitap sayesinde haberdar oldum, öncesinde tanımıyorum. Zaten bir kitabı bitirdikten sonra blogda yazmadan önce tüm yazarları araştırırım yanlış bir bilgi vermemek adına.

Hızla okunan , akıcı bir kitap olmuş Öldüm Çık. Sevdiğim ve sevmediğim bölümler , katıldığım ve katılmadığım fikirler ve eleştirip kızdığım davranışlar oldu. Genel olarak baktığımda ise günümüz sorununa değindiğini söyleyebilirim.

Son olarak ise benim takıldığım nokta, yazar kitapta " Ve şimdi kitabı elinde tutan diğer okuyanlar... Bir sigara yakıp siz de şarkıyı dinlerseniz, size de teşekkürü borç bilirim. " diye bir paragraf yazmış. Şarkıyı seve seve dinlerim fakat ben sigara kullanmıyorum , vücudumu ve ciğerlerimi seviyorum. Birine sigara teklif eden insanların da dost olmadığını ve onların kötülüğünü düşündüğüne inanan birisi olarak bu paragraf farklı bir şekilde yazılsaydı diye düşünüyorum. Siz ne düşünürsünüz bilemiyorum ¿¿¿¿

Kitabın Adı : Öldüm Çık
Yazar : Perihan Gün
Yayınevi : Koridor Yayınları
Sayfa Sayısı : 296

İnsan hiç görmediği birini özleyebilir mi?

Ben içimden “Kanayıp ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni,” diye mırıldanırken, Özlem’in “Bu şehirden gideceksin,” diyen sesi yankılanıyordu kulaklarımda. Doktorun “Zamanın daralıyor,” dediği dakikada, Tuana’yı sonsuzluğa uğurladığımız günün her saniyesindeydim. Şimdi ve bundan sonra yapacak hiçbir şeyim kalmadığını ilk defa bu kadar yürekten hissetmiştim.

Güvendiği tüm dağlara karlar yağan Perihan elindeki tek gidişlik bileti, kırık dökük umudunu sığdırdığı bavulu ve sırtına taktığı kemanıyla İstanbul’a gelmişti. Midesinde kelebekler uçuşturan, uykusunu kaçıran bir adamın peşinde saklambaç oyununa dönen hayatını tepetaklak eden soruların tuzağına mı düşecekti yoksa kalbini inatla aynı yerden kıran kadere külahını ters mi giydirecekti?