Eline silah değmeyen , sırf bu yüzden babasına sırtını dönen Devran'ın o gün miladi oldu. İstanbul 'u yakıp yıktı bir gece. Yapanları buldu. Tek tek aldı intikamını sindire sindire ama sönmedi yine de içinin yangını. Tüm alem onu konuştu. . " Yaman Ali'nin oğlu Devran 'destan ' yazdı dediler. . Ve namı Destan olarak yürüdü Devran'ın.
Racon serisinin ilk kitabı Destan . Daha önce serinin ikinci kitabı Kutsal'ı okumuştum. - Yorumuna buradan ulaşabilirsiniz. - Bu sıralar nedense seri kitapları sondan başa okuyorum :)) Kutsal'da adı geçen Destan'ı bu kitapta daha yakından okuyoruz .
Çok acılar çekmiş , hayata bir anlamda küsmüş bir adamdır Devran. Şairdir fakat eline ne zamandır kalemi almamıştır , alamamıştır. Devran olan tarafı yalnızca çok yakınları tarafından bilinirken Destan olarak tanınan tarafı ise nam salmıştır. Kendisinden korkulan, eli silahlı biridir Destan...
Efsun doktor olarak başladığı iş yaşamına hayatın ona getirdikleri ile iş kadını olarak devam etmektedir. Yalnızdır . Hayatı işi ve evi arasında geçer. Hayatında annesi ve kardeşinden başka kimde de yoktur.
Bu iki yalnız insanın yolu Abant'ta kesişir. İki yalnız ve ıssız yürek birbirlerine derman olabilecekler midir???
Bol bol aşk ve sevgi içeriyor kitap. Destan kaçtıkça kovalayan bir Efsun var desem yalan olmaz. İlk görüşte aşk ve ısrarcılık ... İlk görüşte çekime inanırım da ilk görüşte aşık olup da bu kadar ısrarcı bir kadın olabilir mi bilmiyorum . Efsun o anlamda bana nadir görülen birisi gibi geldi. Biraz da gerçekten uzak ... Ben henüz öyle birisi ile tanışmadım belki de ondandır :))
Bir saat ile bir dakikanın farkını neyle ölçüyorsun sevgilim ? Ölüm bile bir saniyede buluverirken insanı aşkın bulabilirliği mi korkutuyor seni?
Destan yakışıklı ve etkileyici birisi. Efsun'un etkilenmemesi imkansız sonuçta. Onların aşklarının başlamasını ve alevlenmesini okurken de arada aksiyonlar ile hareketleniyor kitap. Silahlar ateşleniyor, yarananlar oluyor , aşk daha da kök salıyor.
Destan biraz kenara çekilirken şair Devran çıkıyor ortaya. Bolca şiirler döktürüyor. - Açıkçası ben Devran'ın şiirlerini pek sevmedim . Tabii bu bir genelleme değil belki siz seversiniz -
Kutsal'ı okurken merak ettiğim Efsun ve Devran'ın efsanevi aşklarına tanık olmak , onları yakından tanımak güzeldi. Yazarın anlatımındaki şiirsellik bu kitabında da öne çıkıyor ve ben bu tarzı çok sevdim. Racon serisinden benim favori kitabım hala Kutsal .
Kitabın Adı : Destan
Yazar :Özge Erkin
Yayınevi :Müptela Yayınları
Serisi : Racon #1
Sayfa Sayısı :432
Geçmiş yaşamının gölgeleri içinde, kaybettikleriyle yaşamayı öğrenen, ellerine bulaşan kanı yüreğinden kopan dizelerle kutsayan Devran. Destan. Bedenin arafında sıkışıp kalmış, ruhu ikiye bölünmüş bir adam ve her iki yaralı ruha da şifa olacak bir kadın.
Ben Devran, Kaleminden satırlara aşk damlayan. Dününü bir avuç külle sonsuzluğa uğurlayan. Kalbinin atışını hiçe sayan, canı yanan, yarasına tuz basan, yitik Devran.
Ben Destan, Devran’ın bittiği yerde başlayan. Kalemini kırıp eline silah alan. Yarınını bir karış toprağa katan. Kalbini söküp atan, can yakan, yaraları kanatan, acımasız Destan.
Aşk kurşun gibi; hedefi belli, hızı belli, izi belli. Ve bir kere izini bıraktı mı ömrü belli.
Değişik bir kitaba benziyor :) not ettim. selamlar
YanıtlaSilDevran'ın çift karakteri, hele şiir yazabilecek bir ruha sahipken elinin silah tutabilmesi..ne ilginç bir geçiş...
YanıtlaSilbu kutu içindeki yazıları nasıl yapıyorsun canım bana da öğretir misin :) instadan da olur :))
YanıtlaSilMerak ettiğim kitaplar arasında.
YanıtlaSil