Ermiş - Halil Cibran || Kitap Yorumu

     Lübnan asıllı Amerikalı felsefe yazarı, romancı, mistik şair ve ressam Halil Cibran'ın eserlerinden birisini okumamış olsanız dahi sosyal medya paylaşımlarından onun ismini duymuşsunuzdur. Eserinlerinden alınan cümleler bir çok paylaşımı süsler. Ben de de kitabı olmasına rağmen bir türlü elim ermemişti okumaya. Fırsat bulduğum zaman ise zaten ince olan kitap bir-iki saate bitti.

    Bulunduğu adadan ayrılmak üzere olan  El Mustafa'nın  - Ermiş - o adada yaşayanlar ile vedalaşmasını ve onların sorduğu sorular üzere verdiği cevaplardan oluşuyor kitap.

    On iki sene aralarında kaldıktan sonra halk tarafından çok sevilen El Mustafa beklediği geminin gelmesi ile yol düşmek üzere halk ile vedalaşır. Bu vedalaşmada halk ondan son kez yol göstermesini bekler ve sorulan yirmi altı soruyu cevaplayarak son görevini de yerine getirir. Bu sorular Aşk, evlilik, çocuk, yeme- içme, çalışma, özgürlük, yasa,... gibi konulara aittir.

     Yazarın en önemli eseri olmasına ve adından çok söz edilmesine rağmen kitabın soru cevap şeklinde ilerlemesini sevemedim. İçeriğinde anlatılanları ve öğütleri o kadar farklı kitapta benzerlerini okudum ki bana farklı gelen bir şey ya da vav dediğim bir cümle olmadı. Yazıldığı döneme göre çok beğenilmiş olsa da günümüz de yaşayan ben çok da bayılmadı!....




Kitabın Adı :Ermiş
Yazar :Halil Cibran
Yayınevi :İş Bankası Kültür Yayınları
Orjinal adı :The Prophet
Çevirmen :Ayşe Berktay
Sayfa Sayısı :56


"İnsan için tüm amaçlarını susuzluktan çatlamış dudaklara ve tüm yaşamı bir çeşmeye dönüştüren bir armağandan daha büyüğü yoktur kuşkusuz. Benim şerefim ve ödülüm işte bu armağanda yatıyor. Ne zaman içmek için çeşmeye gelsem, diri suyun kendisini susamış bulmamda..." Yıllar boyu kendisine yurt olan kentten ayrılırken, Ermiş'ten geride bıraktığı halka hitap etmesi istenir. Kent halkı ona aşk, evlilik, suç, ölüm, güzellik ve daha pek çok konuda sorular yöneltir. Aldıkları karşılık, hoşgörü ve sevginin biçimlendirdiği bir insan yaşamı üzerine hazine değerindeki öğütlerdir. Haklıyla haksızın, suçluyla suçsuzun, dimdik ayakta duranla düşmüşün aslında aynı insan olduğu bir yaşamdır bu...