Gecedegiden - Hüseyin Kıran

Temmuz ayının son kitabıydı Gecedegiden . Okuması ve içine girilmesi zor bir kitap Gecedegiden . Kitabı okumak için ilk elime aldığımda birinci bölümü bitirdim ve bıraktım kitabı. "Olmadı , biz ayrılalım , birbirimize uymuyoruz " dedim. Bir hafta sonra bana pes etmek yaraşmaz diyerek tekrar aldım kitabı elime. Bu sefer birinci bölümü bitince yorumum "yazar felsefe yapmaya çalışmış ancak ortaya sebze çorbası çıkmış " şeklinde oldu. Bu nasıl bir benzetmedir ben de anlayamadım :D Beynim artık nasıl yandıysa...

Üstün inadım sayesinde ikinci bölüme geçince hem ben yazarın tarzına alışmaya başladım , hem de kitap açılmaya başladı ve okuma yolculuğum da resmen başlamış oldu.





Anlatıcının kim olduğunu başlarda anlamıyoruz. Olayları kendisi anlatıyor fakat kendi hakkında fazla ipucu vermiyor. Bir adamı öldürdüğünden bahsediyor, sığınmak için de ıssız yeraltında bir kovuk buluyor. Bu daracık yere sığınıp biraz uyuyup dinlenmek tek isteği. İstemeyen bir misafiri oluyor burada. Bu dar yeri bir yılanla paylaşıyor. Başta tedirgin alsa da ikisi de kendi bölgesinde kalıyor ve bir süre sonra uyuyor . Uyandığında ise yılan tarafından ısırıldığını fark ediyor. Bu gerçekten ısırılma mıdır yoksa alegorik bir anlatım mıdır? Belki kalkanları indirdiğimiz anda en yakınımızdakilerden gelecek tehlikeleri anlatmak istemiştir. Her zaman en büyük kazığı güvendiğimiz anda yemez miyiz ???

Karakterin aslında isminin olmadığını da okuyoruz. Ona "gecedegiden " diyeceklerdir, geceleri dışarı çıktığı ve çalıştığı için.

Kitapta bir de mendil ve balgamlı sayfalar vardı ki midemi mahvetti.

En başta belirttiğim gibi okuması zor karanlık bir kitap "Gecedegiden " . Sevdiğim yerleri de oldu sevmediğim yerleri de . Kitap bitince duygularım karmakarışıktı. Hangi kategoriye dahil edeceğimi bilemediğim bir kitap oldu benim için. Kitabın tamamı için ne sevdim diyebiliyorum ne sevmedim .

Kitabın Adı :Gecedegiden
Yazar :Hüseyin Kıran
Yayınevi :Ayrıntı Yayınları
Sayfa Sayısı :112

2004 yılında Madde Kara adlı şiir kitabı ile başladığı edebiyat yaşamını 2006 yılında yayımlanan Resul romanı ile sürdüren Hüseyin Kıran, yeni romanı Gecedegiden'de parçalanmış bir benliğin zihninden bakıyor dünyaya. İlk romanı Resul eleştirmenler tarafından övgüyle karşılanmıştı. "Hüseyin Kıran, sert gerçekleri yazınsal yazının olanakları içinde kalarak dile getiriyor" demişti Semih Gümüş; "Resul, önemli bir roman. Roman sanatımızın yüksek bir verimle yayılıp toparlanmakta güçlük çektiği sırada yapılmış özel bir katkı, ayrıksı dili ve anlamıyla yaşanan anların, dönemlerin nasıl anlatılabileceği sorusuna verilmiş, beklenmedik bir karşılık."
Gecedegiden'de dili biraz daha ustalık kazanmış Hüseyin Kıran'ın. Şiirsel olduğu kadar travmatik, akıcı olduğu kadar kekeme diliyle kötülüğün, karanın, tiksindirici olanın, dışarıda bırakılmışların, yeraltına iyilenlerin izini sürüyor...

Tedirgin edici bir atmosfer... Hüseyin Kıran, tekinsiz bir dünyaya davet ediyor okuyucusunu. Gecedegiden anlamını ilk elde açık etmeyen, simgeler ve benlik oyunlarıyla örülü, giderek kendi üzerine kapanan, ancak ışıltısını tam da bu kapanmadan veren bir kitap. Sözcüklerin havada bozulduğu, dağıldığı, hecelere, harflere, vurgulara, tonlamalara bölündüğü, seslerin kulaklardan içeri aktığı çarpıcı bir roman. "Önce, yerden elime geçirdiğim bir taşla vurdum başına. Aniden kaplan! Tak! diye bir ses patladı. Artık çıkan seslerin gereksiz olduğunu kimse iddia edemez. Uluyor. Öte yandan, yüzündeki şaşkınlık ifadesi takdire şayan. İşte! Başına yumruk iriliğinde bir taşla vurulan bir adam, buna kendi açısından belirli bir anlam yükleyemiyorsa şaşırır ve bedeninin bilinçsiz tepkisi olarak kusar. O da öyle yapıyor. Gerçek şeyler oluyor, gözlerim izlemekten yorulmuyor ve duyduklarım gereksiz ve yararsız değil."