Tekel'in Nesi Kaldı Damakta Tadı Kaldı - Kerim Yanık

  Bugün farklı bir kitap ile geldim : Tekel'in Nesi Kaldı Damakta Tadı Kaldı . İçki- Kültür kategorisine giren kitap bana hediye olarak geldi. Gelince başta şaşırdım sonra da kendi kendime güldüm. Çünkü ben içki sevmeyen ve içmeyen birisiyim. Böyle bir kitap da hediye gelince "tam da adamına geldi , ben ne anlarım içkiden " diye düşündüm , hatta çocuklarımla bu düşüncelerimi paylaştım.

  Kitap bana gelmişti gelmesine de hiç içimden okumak gelmiyordu. Bir kenara koydum kitabı ve öylece bıraktım açıkçası. Mart ayının sonunda son bir kaç yıldır olduğum griplerin en ağırını geçirdim. Yatak yorgan yatıp yattığım yerden kalkamadım. Nekahat döneminde biraz biraz kafam yerine gelmeye başlamışken tekrar yolum kitap ile kesişti. Hiç bir kitabı okuyamadığım bu dönemde bir şans vereyim kitaba , belki zamanı şimdi gelmiştir diyerek aldım elime ve bitirmem bir oldu. Bir defa daha anladım ki ön yargılı olmak gerçekten kötü bir şey . Kitabın içini dahi incelemeden kararımı verdiğim için çok üzüldüm :((

Kitabın yazarı olan Kerim Yanık 1967 yılında Ankara Tekel Bira Fabrikasında çalışma hayatına başlamış ve emekli oluncaya kadar da Tekel'in çeşitli fabrikalarında çalışmaya devam etmiştir . Çalışma hayatını anlatırken Kerim Yanık kendi anılarının yanında Tekel'in yıllar içindeki gelişimine de tanık oluyoruz.

  Kerim Yanık'ın anıları yer yer komik ve yüzümü güldüren anılardı. Tekel'in ülkemizdeki gelişimi ve ekonomiye olan katkısını okurken her zamanki gibi perde arkasında çıkar çatışması ya da " bizim adamımız " kayırması ile görevinde başarılı olan bir insanın nasıl farklı bir göreve sürüldüğünü okuyoruz. Her zamanki gibi yapılan işe bakılmadan iyi çalışan ve görevine bağlı bir insan sürülürken yan gelip yatan ve tek meziyeti onların adamı olmak olan insanlar kariyer basamaklarını tırmanıyor!!! Her ne kadar kötü görünen olaylar olsa da hak sonunda yerini buluyor ya da bulacağına inanıyoruz !!

  Kerim Yanık'ın eğlenceli anlatımı ve kitabın içine serpiştirdiği fotoğraflar ile oldukça güzel bir kaynak olmuş kitap. Tekel'in tarihini ve gelişimini okurken içerisindeki anılar ile de renkleniyor kitap. Son bölümlerdeki özelleşme süreci ve ülkede adı üstünde " Tekel " olan bir kurumun satılmasından duyduğu üzüntüye de yer veriyor  ki ben de bu özelleştirme süreçlerinden rahatsız oluyorum açıkçası.

  Kerim Yanık Tekel Müzesi açılması için verdiği mücadeleyi de anlatıyor. Böyle bir müze açılması ve içindeki tarihe tanıklık etmeyi çok isterdim fakat maalesef açılamıyor müze. Aynı zamanda kitapta belirtilen Tekel'de yer alan tabloların ve o muhteşem avizenin akıbetini ben de merak ettim. Umarım yakın zamanda gelen açıklamalarla bu avizenin ve tabloların nerede olduğu belli olur ve bir müzede bu eserleri de görürüz.







Kitabın Adı :Tekel'in Nesi Kaldı Damakta Tadı Kaldı
Yazar :Kerim Yanık
Yayınevi :Oğlak Yayıncılık
Sayfa Sayısı :144

“Yılın hemen her günü, türlü meyve kokularının hâkim olduğu bir fabrika... Mayıs, Haziran ve Temmuz aylarında Osmanlı çileği, ahududu ve Tokaloğlu kayısısı; Yine Temmuz ve Ağustos aylarında Kütahya ve Afyonkarahisar vişnesi; Eylül ayında Isparta güllerinden üretilmiş gül suyu, Ekim, Kasım, Aralık ve Ocak aylarında Dörtyol portakalı, Mersin turunç ve limonu, Bodrum mandalinası, ayrıca Brezilya ve Yemen kahveleri, Gana kakaosu... Bütün yıl boyunca bu muhteşem aroma bombardımanından sadece fabrika değil, çevresi de doğal olarak etkilenmekte.”

Belleklerimizde içki ve sigarayla bütünleşen Tekel, yeni kurulmuş Türkiye Cumhuriyeti’nin en önemli yatırımlarından biriydi. Sadece içki ve sigara değil, tuzdan çaya kadar uzanan geniş bir yelpazede üretim yapıyor, ürünlerine hammadde sağlarken de çiftçiliğe yurt çapında büyük bir destek sağlıyordu. Demokrat Parti döneminden beri sıklıkla gündeme getirilen özelleştirilme sonunda küreselleşmenin de dayatmasıyla 2004 yılında gerçekleştirildi. Tekel satıldı. Otuz yıldan uzun bir zaman Tekel’in içki bölümünde çeşitli görevlerde bulunan, son olarak da Mecidiyeköy Likör ve Kanyak Fabrikası Müdürü olarak görev alan Kerim Yanık, bize her dönem siyasetin elinin değdiği Tekel’i, likörlerin kokusunun eşliğinde anlatıyor.

Kerim Yanık Kimdir ? 

   1948 yılında Malatya’da sigara fabrikasında çalışan bir işçinin çocuğu olarak dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimini Malatya’da; babasının görevi gereği Ankara’ya göç etmesiyle lise ve üniversite öğrenimini Ankara’da tamamladı. Çalışma yaşamına 1967 yılında Ankara Atatürk Orman Çiftliği’nde bulunan Tekel Bira Fabrikası’nda işçi statüsünde başlayan Yanık, üniversiteyi bitirdikten sonra, 1978 yılında statü değiştirerek memuriyete geçti.

   1980 yılına dek, sırasıyla rakı kısım amirliği, fabrika işletme şefliği ve fabrika müdür yardımcılığı görevlerinde bulundu. 1980 yılında Karaman Şarap Fabrikası Müdürlüğü, 1981-1985 yılları arasında Şarköy Şarap Fabrikası Müdürlüğü, 1985-1988 yılları arasında Ürgüp Şarap Fabrikası Müdürlüğü, 1988-1996 yılları arasında Mecidiyeköy Likör ve Kanyak Fabrikası Müdürlüğü görevlerinde bulunduktan sonra, 1996-2000 yılları arasında Tekel Alkollü İçkiler Müessese Müdür Yardımcılığı görevlerini üstlendi. Müessese müdür yardımcılığı göreviyle birlikte, Bilecik Tekel İçki Fabrikası projesinin proses sorumluluğunu üstlenen Kerim Yanık, projenin tamamlanmasıyla 2000-2004 yılları arasında da Bilecik İçki Fabrikası Müdürlüğü görevine getirildi.

   Tekel’in Alkollü İçkiler bölümünün özelleştirilmesini takiben 2004 yılında Tekel A.P.K. Daire Başkanlığı görevine getirilen Kerim Yanık, bu görevini 2005 Temmuz’unda tamamlamak suretiyle emekliliğini isteyerek, kamudaki görevini sonlandırdı. Kamudaki görevini tamamlamış olmasına karşın, özel alkollü içki kuruluşlarında da çalışmalarını günümüze kadar devam ettirmiştir. Afyonkarahisar Dinar’daki İnfotex firmasında genel koordinatör, Manisa Salihli’de kurulu bulunan Sezer Holding’de üretim danışmanlığı, en son olarak da Tekirdağ Şarköy’de bulunan Uçmakdere Şarap Fabrikası’nda genel müdür olarak görev yapmıştır.