Kuytu - Murat Tavlı || Kitap Yorumu

Şu an benim en büyük gücüm tebessüm
En inatçı parçam en umutlu yanım
Zor günlerimin dostu
İyi günlerimin süsü
Yanıma en çok yakışan ...

   Sevgili @kitaplahayat ta gördüğüm ve okumaya karar verdiğim bir kitaptı Kuytu. İyi ki kitabı görüp almışım. Okurken duyguların bin bir tonu ile tanıştım. Duygusallığın dibine vurdum ve bu kadar da olmaz ki dedirtti bana Ediz'in kaderi.... Bir insanın başına bu kadar da kötü olay üst üste gelmez ki! !!

Ediz'in çocukluğu ile başlıyor kitap. Baba şiddeti altında sinmiş fakat birbirine destek olan ve çok seven anne-oğul Ediz ve annesi. Bu çile dolu hayatta Edizi'in tek mutluğu annesi ve futboldur. Bir çocuğun sahip olması gereken en önemli şeyden baba sevgi ve ilgisinden mahrum bırakan babası annesini de elinden alacak ve onun yetimhaneye gitmesine sebep olacaktır....

Ediz'in başına gelenler bununla kalıyor zannediyorsanız yanılıyorsunuz. O daha çocukken hayatı bir diken tarlasıydı. Tam dikenler azaldı derken ayağına cam kırıkları batar . Camlardan uzaklaşınca fırtınaya yakalanır. Yanı sözün kısası Ediz'in başına gelenler pişmiş tavuğun başına gelmezdi. Ömrüne o kadar acılar sığdırmasına rağmen çok güzel dostluklar da biriktirdi Ediz. Öz babasında sevgi görmemesine rağmen gerçek baba sevgisini Ali Kemal'de buldu Ediz. Bir de aşk var tabii...

Karanlığın bile manaya kattığı bir güzellik var
Hiçbirşey sebepsiz değil
Göremezsem bu güzelliği
Karanlık diye boş verirsem her şeyi
Yaşamanın ne anlamı var?
Günler güzel ,geceler anlamlı
Anlam içinde her anın bir hakkı var...

   Okurken kızdım , sinirlendim, gülümsedim ve göz yaşlarımı tutamadım. Murat Tavlı'nın okuduğum ilk kitabı Kuytu. Kaleminize sağlık sevgili yazarım , kitabı çok sevdim. Etkileyici ve sıcak duygular saracak sizi okurken , aynı zamanda da hayatın dikenlerinin nasıl sürekli Ediz 'e batıp onu kanattığını okuyacaksınız. ...




Kitabın Adı :Kuytu
Yazar :Murat Tavlı
Yayınevi :Destek Yayınları
Sayfa Sayısı :288

Hayata en zor yerinden başlayan küçük bir çocuk Ediz. On yaşındayken annesi, babası tarafından gözleri önünde öldürülünce yetimhane günleri başlar. Yetimhanede aynı kaderi paylaştığı çocuklarla kendine yeni bir aile kuran Ediz'in ilkokul öğretmeni kendisini evlatlık almak isteyince hayatı değişir. Yirmili yaşlarına geldiğindeyse artık ülke çapında çok ünlü bir isimdir. Ancak her şey rüya gibi giderken hayatın ona oynadığı oyun henüz bitmemiştir ve yaşamı tekrar karanlığa gömülür. Artık eski Ediz yoktur, bir daha da hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Ta ki onun orman yeşili gözlerinde aşkla kaybolana kadar...

"Ben toprağa ekilen isyan tohumunun bir filiziyim. Her güneş gördüğünde daha da olgunlaşan intikam duygusunun sesiyim. En güzel mevsimde yağan yağmurum, bir sonbahar gecesi esen poyraz, bir bahar gecesi yere düşen doluyum. Sağanak yağışım barajlara sığmayan, sel olup denize karışan terk edilmiş bir gemiyim. Fırtınayım ben, yıldırımım, şimşeğim. Gökleri yarıp inen gök gürültüsüyüm. Kendimi bildim bileli aklı ile yüreği savaş halinde olan bir içsavaş mağduruyum. Kinim ben, öfkeyim, nefretim! Ağız dolusu küfürüm sessizliğimde. Çin Seddi'nden daha da geniş duvarların sahibiyim. Heyelanım ben hayalleri yerle yeksan eden. Uykunun en güzel yerinde korkuyu iliklerine saplayan depremim."