Aramızdaki En Kısa Mesafe - Barış Bıçakçı

İnstagramda @biryazarbinokur ekibi ile birlikte her ay bir arkadaşımızın belirlediği bir yazarı okuyoruz . Bu ay @elifkübranınkutuphesi 'nin seçimi ile Barış Bıçakçı okuduk .

  Ben Barış Bıçakçı'nın hiçbir kitabını okumamıştım bu güne kadar . Yeni bir yazar ve kalemini tanımış oldum bu sayede. Yazarın hangi kitabını okusam diye bir ön araştırma yaptım nette. Yazarın beğenilen çok kitabı olduğunu öğrendim. Aralarından hangisini okusam derken Aramızdaki En Kısa Mesafe'den bahsederlerken 80'li yıllarda çocuk olanların seveceği , o yıllarda geçen öyküler gibi bir yazı okudum. Kelimeleri tam net olarak hatırlayamasam da bu anlam çıkıyordu. O an bu kitabı alıp okumaya karar verdim. Hepimizin en özel zamanları çocukluğudur . Benim çocukuğum da 80'li yıllarda geçti. Geçmişi yad etmiş oldum böylece.

Emrah Serbes 'in " Barış Bıçakçı'nın en güzel romanı ''Aramızdaki En Kısa Mesafe''dir. Ama o bunun farkında değil , olsun herkes yanılabilir, "dediği yazıyor Uludağ Sözlük'te. Yazarın diğer kitaplarını okumadım ancak bence de çok güzel bir kitap Aramızdaki En Kısa Mesafe .

“Bu dünyada hiçbir şey göründüğü hatta yaşandığı gibi değil. Her şey hatırlandığı gibi...” der  Barış Bıçakçı kitabın içinde . Bu benim de çok kullandığım bir cümledir. Özellikle de tarih için kullanırım . Tarih tarihçinin hatırladığı kadardır diye... Yıllar içinde hafızamız  bize oyunlar oynar. Hatırlamaya çalıştıkça bazen bizi korumak bazen de aradaki boşlukları doldurmak için değişiklikler yapar. Bu nedenle hafıza çok da iyi bir kaynak değildir. En güzeli günlük tutmaktır . Onun da istemediğimiz kimselerin eline geçmesi gibi bir derdi var !!!!


 Kitabın içerisinde yirmi dört öykü var. Bir çocuğun yaşadıkları , aile ve çevre ile ilişkilerine kısa öykülerde yer verilmiş. Kardeşinin doğumu ile başlayan öyküler ilk gençlik yıllarına kadar uzanıyor. Okurken çocuğun içtenliğini , masumluğunu ve yaşadıkları karşısında düşüncelerini kelimelerle çok güzel yansıtmış yazar. Okurken anlatılanların bir çocuğun anılarından çıktığı anlaşılıyor . Onları okurken ben de çocukluğuma doğru bir yolculuğa çıktım. Kardeşimin doğduğu ana , onu hastanede ilk gördüğüm zamana gittim. Gözüme çok ufak gelmişti. Komşumuzu jandarma -polis gelip alıp götürürdü . Bunu çocuk aklı ile izlerdim. Çocukluk bambaşka bir olay , gördüğün karşısında yetişkinler gibi yorum yapmadan izler ve olduğu gibi kabul ederler çoğunlukla . Ya da bizim çocukluğumuz öyleydi. Şimdiki nesil daha eleştirel ve her şeyi öğrenmek için devamlı sorular soruyorlar . Sokağa çıkma yasağı olduğu dönemleri ve bekçileri hatırlıyorum hayal-meyal. Vampirler geldiği için sokağa çıkma yasağı olduğunu düşünürdüm :D Gülün bakalım siz ... Bir çocuğun hayal gücü işte !!!

 Aramızdaki En Kısa Mesafe 'yi sevmemin en büyük sebebi sayfaların arasında çocukluğumu bulmam sanırım. Yazarın dili de sade olunca okumak büyük bir keyif oldu . Zaten sadece 99 sayfa. Tam çantada taşımalık bir kitap . Yolculuklarda da iyi bir arkadaş olabilir. Kısa öyküler hem keyifli hem de sıkmıyor .

Öykü isimleri için içindekiler bölümünün görselini bırakıyorum.

Kitabın Adı :Aramızdaki En Kısa Mesafe
Yazar :Barış Bıçakçı
Yayınevi :İletişim Yayınları
Sayfa Sayısı : 99

Onlara baktım, kardeşlerime. Ellerine,
yüzlerine. Yoktan yere bir uzaklık,
bir engel aramızda. Birbirimize,
birlikte yaşadığımız onca şeyi aşıp
yaklaşamayacakmışız gibi; ama öyle
de yakınız ki, kapı kapandığında
üçümüzün birden eli sıkışıyor.

 Bir çocuğun gözünden aile:
Aynı soyadının önünde toplanmış beş kişi.

Barış Bıçakçı Kimdir? 



   1966'da Adana'da doğdu. Hüseyin Kıyar ve Yavuz Sarıalioğlu ile birlikte, Ocak 1994 ve Ekim 1997 tarihlerinde iki şiir kitabı yayımladı. İlk romanı Herkes Herkesle Dostmuş Gibi (2000) yılında İletişim Yayınları tarafından yayımlandı. İletişim Yayınları'nca yayımlanan diğer kitapları: Veciz Sözler (2002), Aramızdaki En Kısa Mesafe (2003), Bizim Büyük Çaresizliğimiz (2004).